|
Ο ήλιος έπεσε, σαν δίχτυ μ’ έπιασε
Στο δρόμο μ’ έφερε που περπατάς
Πληγές δε ρώτησε αλήθειες φώτισε
Σ’ άλλο πουκάμισο πως ακουμπάς…
Βαθιά μου ζεις απωθημένο
Και τρεις ευχές με κόμπους δένω
Να μη ζητάς πολλά να ντύνεσαι καλά
Στο δρόμο να προσέχεις…
Βαθιά μου ζεις απωθημένο
Φοβάσαι εδώ δεν επιμένω
Αφού ποδοπατάς εμένα που αγαπάς
Αγάπα ότι έχεις…
Η νύχτα χάραξε στο πάρκο άραξε
Κουβέντα μου ’πιασε να ξεχαστώ
Το δάκρυ λύνεται γιατί δε γίνεται
Να λες αταίριαστο το ταιριαστό…
Πάει καιρός που δε μιλήσαμε
Σ’ ελπίζω πάντα σαν εικόνα πρωινού
Στα κάτεργα του νου
Πολύ το φως γι’ αυτό και σβήσαμε
Το κατά τύχη μας τ’ αφήσαμε
Στο χέρι του Θεού…
|
O ílios épese, san díchti m’ épiase
Sto drómo m’ éfere pu perpatás
Pligés de rótise alíthies fótise
S’ állo pukámiso pos akubás…
Oathiá mu zis apothiméno
Ke tris efchés me kóbus déno
Na mi zitás pollá na ntínese kalá
Sto drómo na proséchis…
Oathiá mu zis apothiméno
Fováse edó den epiméno
Afu podopatás eména pu agapás
Agápa óti échis…
I níchta chárakse sto párko árakse
Kuvénta mu ’piase na ksechastó
To dákri línete giatí de ginete
Na les ateriasto to teriastó…
Pái kerós pu de milísame
S’ elpízo pánta san ikóna prinu
Sta káterga tu nu
Polí to fos gi’ aftó ke svísame
To katá tíchi mas t’ afísame
Sto chéri tu Theu…
|
