|
Βαρύ το κλίμα στο σπίτι
που τη ζωή μου, μια μέρα αφόρησα
δε θέλω άλλον προφήτη
καί το δικό μου Θεό προκαλώ
σ’ έναν κόσμο τρελό
που για πρόβα, μια νύχτα φόρεσα
Στον τοίχο μέσα σε πλαίσιο
τα “μπράβο” που ανεβαίνω ακόμα
και της ζωής μου το απαίσιο
μ’ αγωνία περιμένω να δω
μ’ ένα απλό “σ’ αγαπώ”
να αλλάζει, να παίρνει χρώμα
Άριστα
στο σχολείο, στο πτυχίο μου,
Άριστα
και να λέει ο μπαμπάς τα ευχάριστα
σε γνωστούς καί συγγενείς
Άριστα
να χαθούν μες στις νύχτες μου
άχρηστα
κι ας φέρομαι ακόμα αχάριστα
δε μ’ αγάπησε κανείς
Κουράστηκα για να γίνω
αυτό, που οι άλλοι, ονειρεύτηκαν για μένα
και τώρα, να που συγκρίνω
ό, τι ωραίο κι απλό προσπερνώ
με ό,τι ανούσιο κρατώ
για καιρό, δίχως λόγο κανέναν
Άριστα
στο σχολείο, στο πτυχίο μου,
Άριστα
και να λέει ο μπαμπάς τα ευχάριστα
σε γνωστούς καί συγγενείς
Άριστα
να χαθούν μες στις νύχτες μου
άχρηστα
κι ας φέρομαι ακόμα αχάριστα
δε μ’ αγάπησε κανείς
|
Oarí to klíma sto spíti
pu ti zoí mu, mia méra afórisa
de thélo állon profíti
ke to dikó mu Theó prokaló
s’ énan kósmo treló
pu gia próva, mia níchta fóresa
Ston ticho mésa se plesio
ta “brávo” pu aneveno akóma
ke tis zoís mu to apesio
m’ agonía periméno na do
m’ éna apló “s’ agapó”
na allázi, na perni chróma
Άrista
sto scholio, sto ptichío mu,
Άrista
ke na léi o babás ta efchárista
se gnostus ke singenis
Άrista
na chathun mes stis níchtes mu
áchrista
ki as férome akóma achárista
de m’ agápise kanis
Kurástika gia na gino
aftó, pu i álli, onireftikan gia ména
ke tóra, na pu sigkríno
ó, ti oreo ki apló prospernó
me ó,ti anusio krató
gia keró, díchos lógo kanénan
Άrista
sto scholio, sto ptichío mu,
Άrista
ke na léi o babás ta efchárista
se gnostus ke singenis
Άrista
na chathun mes stis níchtes mu
áchrista
ki as férome akóma achárista
de m’ agápise kanis
|
