Μια αρκούδα καφετή
καθισμένη στο χορτάρι
κλαίει που είναι παχουλή
μπίχι μπίχι μπίχι μπι.
“Πόσο θα `θελα να ήμουν φίνα
ωραία και κομψή
να `μοιαζα με τη Θεώνη
την καμηλοπάρδαλη”
Μια ακρίδα την ακούει
κι όπως είν` κοινωνική
τρέχει αμέσως και το λέει
στην καμηλοπάρδαλη.
“Παρδαλή μου καμηλό
σκύψε λίγο να σου πω
αχ, κανείς δεν εκτιμάει
ό.τι έχει φυσικό”
Μα η Θεώνη δεν ακούει
της αρκούδας τον καημό
έχει εκείνη πιο μεγάλο
πρόβλημα πιο σοβαρό !
“Δεν μπορώ να κάνω φίλους
είμαι μόνη πάνω εδώ
εσείς ζείτε στο χορτάρι
κι εγώ ζω στον ουρανό.
Αχ, θα άλλαζα ευχαρίστως
το μακρύ μου το λαιμό
με το σώμα της αρκούδας
που είναι λίγο παχουλό”
Η ακρίδα την ακούει
κι όπως είν` κοινωνική
τρέχει αμέσως και το λέει
στης αρκούδας το αφτί.
“Άκου, αρκούδα καφετή μου
που `χω κάτι να σου πω
αχ, κανείς δεν εκτιμάει
ό, τι έχει φυσικό”
|
Mia arkuda kafetí
kathisméni sto chortári
klei pu ine pachulí
bíchi bíchi bíchi bi.
“Póso tha `thela na ímun fína
orea ke kompsí
na `miaza me ti Theóni
tin kamilopárdali”
Mia akrída tin akui
ki ópos in` kinonikí
tréchi amésos ke to léi
stin kamilopárdali.
“Pardalí mu kamiló
skípse lígo na su po
ach, kanis den ektimái
ó.ti échi fisikó”
Ma i Theóni den akui
tis arkudas ton kaimó
échi ekini pio megálo
próvlima pio sovaró !
“Den boró na káno fílus
ime móni páno edó
esis zite sto chortári
ki egó zo ston uranó.
Ach, tha állaza efcharístos
to makrí mu to lemó
me to sóma tis arkudas
pu ine lígo pachuló”
I akrída tin akui
ki ópos in` kinonikí
tréchi amésos ke to léi
stis arkudas to aftí.
“Άku, arkuda kafetí mu
pu `cho káti na su po
ach, kanis den ektimái
ó, ti échi fisikó”
|