|
Βαδίζω μόνος σαν τρελός
Είμαι γεμάτος μίσος
Στον ένα κόσμο είμαι φτωχός
Στον άλλο είμαι κροίσος
Δεν έχω τίποτα να πω
Στέρεψα από λόγια
Κι έχω κρυμμένο ένα σφυρί
Να σπάω τα ρολόγια
Του κόσμου που βοηθάνε
Τον χρόνο να μου παίρνει τη μιλιά
Να με στέλνει σ’ άλλα μέρη
Και να σωπαίνω
Να γουστάρει που δεν μπόρεσα
Να γίνω εγώ ποτέ μου
Αρχηγός να διατάζω τον εαυτό μου
Αρχηγός στον ένα κόσμο το δικό μου
Αρχηγός να κάνω γη μου τη σελήνη
Αρχηγός στον κόσμο εγώ να φέρω ειρήνη
Γεννήθηκα υπήκοος
Κι αφέντες μου είναι κάποιοι
Που απ’ έξω λάμπουν σαν χρυσός
Και μέσα είναι σάπιοι
Όλο φωνάζω τελικά
Και τίποτα δε βγαίνει
Παιχνίδι κάνουνε αυτοί
Κι η σκέψη μου χαμένη
Και νιώθω το χρόνο να με πνίγει
Σαν τα φίδια το λαιμό μου να τυλίγει
Να με στέλνει σ’ άλλα μέρη
Και να σωπαίνω
Να γουστάρει που δεν μπόρεσα
Να γίνω εγώ ποτέ μου
|
Oadízo mónos san trelós
Ime gemátos mísos
Ston éna kósmo ime ftochós
Ston állo ime krisos
Den écho típota na po
Stérepsa apó lógia
Ki écho krimméno éna sfirí
Na spáo ta rológia
Tu kósmu pu voitháne
Ton chróno na mu perni ti miliá
Na me stélni s’ álla méri
Ke na sopeno
Na gustári pu den bóresa
Na gino egó poté mu
Archigós na diatázo ton eaftó mu
Archigós ston éna kósmo to dikó mu
Archigós na káno gi mu ti selíni
Archigós ston kósmo egó na féro iríni
Genníthika ipíkoos
Ki aféntes mu ine kápii
Pu ap’ ékso lábun san chrisós
Ke mésa ine sápii
Όlo fonázo teliká
Ke típota de vgeni
Pechnídi kánune afti
Ki i sképsi mu chaméni
Ke niótho to chróno na me pnígi
San ta fídia to lemó mu na tilígi
Na me stélni s’ álla méri
Ke na sopeno
Na gustári pu den bóresa
Na gino egó poté mu
|
