|
Στο πρόσωπο μου η ανάσα σου
μου λέει καλημέρα
Κι ένιωσα να γεννήθηκα
για άλλη μια φορά
Η νύχτα που μας πέρασε
σήμερα δεν υπάρχει
Μόνο μια αχνή ανάμνηση
και κάνα δυο πληγές
Αφού ήταν όλα χθες
Αφού ήταν όλα χθες
Αφού ήταν όλα χθες
Αφού ήταν όλα χθες
Αφού ήταν όλα χθες
Ας γίνει ότι θες
Μου πες πως είναι άνοιξη
πως θα ‘ρθει καλοκαίρι
Και πάλι όπως και σήμερα
θα είμαστε μαζί
Μα είναι ο καιρός πολύς
δεν ξέρεις τι θα φέρει
Ο χρόνος που ‘ναι φάντασμα
και ζει μέσα στο χθες
Ας γίνει ότι θες
Ας γίνει ότι θες
Ας γίνει ότι θες
Ας γίνει ότι θες
Αφού ήταν όλα χθες
|
Sto prósopo mu i anása su
mu léi kaliméra
Ki éniosa na genníthika
gia álli mia forá
I níchta pu mas pérase
símera den ipárchi
Móno mia achní anámnisi
ke kána dio pligés
Afu ítan óla chthes
Afu ítan óla chthes
Afu ítan óla chthes
Afu ítan óla chthes
Afu ítan óla chthes
As gini óti thes
Mu pes pos ine ániksi
pos tha ‘rthi kalokeri
Ke páli ópos ke símera
tha imaste mazí
Ma ine o kerós polís
den kséris ti tha féri
O chrónos pu ‘ne fántasma
ke zi mésa sto chthes
As gini óti thes
As gini óti thes
As gini óti thes
As gini óti thes
Afu ítan óla chthes
|
