Ας τελειώνουμε δεν είναι αυτή ζωή,
και ο καθένας μας την τύχη του να βρει,
συμβιβαζόμαστε κι υποκρινόμαστε,
ότι η αγάπη μας ακόμα ζει,
Εδώ που φτάσαμε ο καθένας,
ταλαιπωράει το κορμί του,
παρηγοριά στον άρρωστο,
ώσπου να βγει η ψυχή του,
Εδώ που φτάσαμε ο καθένας,
ταλαιπωράει το κορμί του,
παρηγοριά στον άρρωστο,
ώσπου να βγει η ψυχή του,
Ας τελειώνουμε φτάνει ως εδώ,
είναι αδύνατον να ζήσουμε οι δυο,
ψυχρά δινόμαστε κι υποκρινόμαστε,
ψεύτικα λέμε το σ’ αγαπώ,
Εδώ που φτάσαμε ο καθένας,
ταλαιπωράει το κορμί του,
παρηγοριά στον άρρωστο,
ώσπου να βγει η ψυχή του,
Εδώ που φτάσαμε ο καθένας,
ταλαιπωράει το κορμί του,
παρηγοριά στον άρρωστο,
ώσπου να βγει η ψυχή του.
|
As teliónume den ine aftí zoí,
ke o kathénas mas tin tíchi tu na vri,
simvivazómaste ki ipokrinómaste,
óti i agápi mas akóma zi,
Edó pu ftásame o kathénas,
taleporái to kormí tu,
parigoriá ston árrosto,
óspu na vgi i psichí tu,
Edó pu ftásame o kathénas,
taleporái to kormí tu,
parigoriá ston árrosto,
óspu na vgi i psichí tu,
As teliónume ftáni os edó,
ine adínaton na zísume i dio,
psichrá dinómaste ki ipokrinómaste,
pseftika léme to s’ agapó,
Edó pu ftásame o kathénas,
taleporái to kormí tu,
parigoriá ston árrosto,
óspu na vgi i psichí tu,
Edó pu ftásame o kathénas,
taleporái to kormí tu,
parigoriá ston árrosto,
óspu na vgi i psichí tu.
|