Ξεκινήσαμε πρωί
κι είναι μεσημέρι
άσ’ το το χεράκι σου
να σου το κρατώ
Θα `ρθει και το δειλινό
με το πρώτο αστέρι
ξεκινήσαμε πρωί
κι είναι μεσημέρι
Έχουμ’ ως τ’ απόγευμα
δρόμο αρκετό
τίποτ’ άλλο αγάπη μου
τώρα δεν ζητώ
Άσ’ το το χεράκι σου
το μικρό σου χέρι
άσ’ το το χεράκι σου
να σου το κρατώ
Τώρα που νυχτώσαμε
σφίξε μου το χέρι
τώρα ακόμα πιο πολύ
το αναζητώ
Χάθηκε στα σύννεφα
το μικρό τ’ αστέρι
τώρα που νυχτώσαμε
σφίξε μου το χέρι
Μη σε νοιάζει που το φως
είναι λιγοστό
και περπάτα δίπλα μου
όπως περπατώ
|
Ksekinísame pri
ki ine mesiméri
ás’ to to cheráki su
na su to krató
Tha `rthi ke to dilinó
me to próto astéri
ksekinísame pri
ki ine mesiméri
Έchum’ os t’ apógevma
drómo arketó
típot’ állo agápi mu
tóra den zitó
Άs’ to to cheráki su
to mikró su chéri
ás’ to to cheráki su
na su to krató
Tóra pu nichtósame
sfíkse mu to chéri
tóra akóma pio polí
to anazitó
Cháthike sta sínnefa
to mikró t’ astéri
tóra pu nichtósame
sfíkse mu to chéri
Mi se niázi pu to fos
ine ligostó
ke perpáta dípla mu
ópos perpató
|