Περηφανεύεσαι που έχεις φτιαχτεί,
κέρδισες δύναμη κι υπογραφή
μα δε σ’ αξίζουν φίλε όλα αυτά,
άκου λοιπόν τώρα προσεκτικά
Στην ίδια τάξη έμεινα εγώ,
το ίδιο αμάξι χρόνια να οδηγώ
κανένας όμως δε με κυνηγά,
λέγοντας “δε σ’ αξίζουν όλα αυτά”
Δουλειά κι εσύ, δουλειά κι εγώ
κι όμως σε κάνανε αρχηγό,
πάντα υπομένω κι εσύ πετάς,
το ίδιο τρένο δε θα ‘ρθει για μας
Μια μέρα πέρασες μπροστά,
με κοίταξες από ψηλά,
απλά σου ήρθαν όλα βολικά
ή βρώμικα ήταν φίλε τα λεφτά
|
Perifanevese pu échis ftiachti,
kérdises dínami ki ipografí
ma de s’ aksízun fíle óla aftá,
áku lipón tóra prosektiká
Stin ídia táksi émina egó,
to ídio amáksi chrónia na odigó
kanénas ómos de me kinigá,
légontas “de s’ aksízun óla aftá”
Duliá ki esí, duliá ki egó
ki ómos se kánane archigó,
pánta ipoméno ki esí petás,
to ídio tréno de tha ‘rthi gia mas
Mia méra pérases brostá,
me kitakses apó psilá,
aplá su írthan óla voliká
í vrómika ítan fíle ta leftá
|