|
Τι θέλεις από μένα ορίστε πες μου
ποιος άνεμος σε φέρνει ως εδώ
αφού τη μια απ’ τις δυο ψυχές μου
τη σκότωσες, να φύγεις από ’δω
Άσε με στη μοναξιά μου
άσε με στην ερημιά μου
άσε με στη φυλακή μου άσε με
άσε με να ησυχάσω
ίσως κάποτε να φτάσω
να γελάω και χωρίς εσένανε
άσε με
Τι θέλεις από μένα τέτοια ώρα
ποιο άλλοθι σ’ ανάγκασε τρελό
να παριστάνεις την αθώα
κι ο ένοχος να λες πως είμαι εγώ
Άσε με στη μοναξιά μου
άσε με στην ερημιά μου
άσε με στη φυλακή μου άσε με
άσε με να ησυχάσω
ίσως κάποτε να φτάσω
να γελάω και χωρίς εσένανε
άσε με
|
Ti thélis apó ména oríste pes mu
pios ánemos se férni os edó
afu ti mia ap’ tis dio psichés mu
ti skótoses, na fígis apó ’do
Άse me sti monaksiá mu
áse me stin erimiá mu
áse me sti filakí mu áse me
áse me na isicháso
ísos kápote na ftáso
na geláo ke chorís esénane
áse me
Ti thélis apó ména tétia óra
pio állothi s’ anágkase treló
na paristánis tin athóa
ki o énochos na les pos ime egó
Άse me sti monaksiá mu
áse me stin erimiá mu
áse me sti filakí mu áse me
áse me na isicháso
ísos kápote na ftáso
na geláo ke chorís esénane
áse me
|
