|
Μέσα στης νύχτας το κενό
απόψε θα περπατήσω
κι ότι μου ζήτησες
θα ’ρθω να σου χαρίσω
Μέσα από άδεια σ’ αγαπώ
προσπάθησες να φτάσεις
μες στη δική μου την ψυχή
και να με γελάσεις
όσα σου μάθανε να λες
πας και τα κάνεις
στο τέλος θα μετράς πληγές
λίγο πριν με πεθάνεις
Τώρα τα χείλη μου ξεράθηκαν
απ’ το δικό σου κρύο
γι’ αυτό κι εγώ αγάπη μου
σ’ αφήνω μ’ ένα αντίο
Γι’ αυτό και άσε με άσε με άσε με
άσε με άσε με άσε με
να μείνω λίγο μόνος
Δυο κουβέντες της στιγμής
όλη σου η αγάπη
ακόμα ψάχνεις για να βρεις
σε μένανε τα λάθη
Τώρα τα μάτια μου γεμίσανε
απ’ το δικό σου πόνο
και το ταξίδι τέλειωσε
δεν έχει άλλο δρόμο
Γι’ αυτό και άσε με άσε με άσε με
άσε με άσε με άσε με
να μείνω λίγο μόνος
|
Mésa stis níchtas to kenó
apópse tha perpatíso
ki óti mu zítises
tha ’rtho na su charíso
Mésa apó ádia s’ agapó
prospáthises na ftásis
mes sti dikí mu tin psichí
ke na me gelásis
ósa su máthane na les
pas ke ta kánis
sto télos tha metrás pligés
lígo prin me pethánis
Tóra ta chili mu kseráthikan
ap’ to dikó su krío
gi’ aftó ki egó agápi mu
s’ afíno m’ éna antío
Gi’ aftó ke áse me áse me áse me
áse me áse me áse me
na mino lígo mónos
Dio kuvéntes tis stigmís
óli su i agápi
akóma psáchnis gia na vris
se ménane ta láthi
Tóra ta mátia mu gemísane
ap’ to dikó su póno
ke to taksídi téliose
den échi állo drómo
Gi’ aftó ke áse me áse me áse me
áse me áse me áse me
na mino lígo mónos
|
