|
Ποιο σκοτάδι σ’ έχει αγκαλιά
να το φώτιζα με τα μάτια σου
Που σε πάει, πες μου, η καρδιά,
πάλι χάνεσαι μες στα βράδια σου
Πάλι στη σιωπή μου πέφτω,
Πέφτω σαν αστέρι στο κενό, στο κενό
Μια σε έχω, μια δε σ’ έχω
Πες μου τι είναι αυτό που ζω εδώ, τι είναι αυτό
Άσε με να κάνω λάθη
έτσι είναι η αγάπη
Άσε με και μη φοβάσαι
Όλα τα φρένα σπάσε
Άσε με απλά να νιώσω
τα πάντα να σου δώσω
Άσε με να ζω για σένα
εμείς θα μείνουμε ένα
Ένα γέλιο δώσ’ μου όπως χθες
είμαι δίπλα σου, θα ‘μαι πάντοτε
Διώξε του μυαλού μου τις σκιές
Έλα μίλα μου, όπως άλλοτε
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο,
άλλο από σένα που αγαπώ, σ’ αγαπώ
και δεν έχω άλλο δρόμο
άλλο απ’ τα μάτια μου κοιτώ, σε κοιτώ
|
Pio skotádi s’ échi agkaliá
na to fótiza me ta mátia su
Pu se pái, pes mu, i kardiá,
páli chánese mes sta vrádia su
Páli sti siopí mu péfto,
Péfto san astéri sto kenó, sto kenó
Mia se écho, mia de s’ écho
Pes mu ti ine aftó pu zo edó, ti ine aftó
Άse me na káno láthi
étsi ine i agápi
Άse me ke mi fováse
Όla ta fréna spáse
Άse me aplá na nióso
ta pánta na su dóso
Άse me na zo gia séna
emis tha minume éna
Έna gélio dós’ mu ópos chthes
ime dípla su, tha ‘me pántote
Diókse tu mialu mu tis skiés
Έla míla mu, ópos állote
Den ipárchi típota állo,
állo apó séna pu agapó, s’ agapó
ke den écho állo drómo
állo ap’ ta mátia mu kitó, se kitó
|
