Σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς, γιατί μαλώνουμε
κι ό,τι αρχίζουμε ωραίο το τελειώνουμε
Σ’ ο, τι λέω, πάντα ψάχνεις ακριβώς τ’ αντίθετο
Άλλα θέλω, άλλα κάνεις, που θα πάει αυτό
που θα πάει αυτό
Άσπρο εγώ, μαύρο εσύ
μα στο τέλος θα τα βρούμε
Εμείς δεν κάνουμε μαζί
και χώρια δεν μπορούμε
Άσπρο εγώ, μαύρο εσύ
μα στο τέλος θα τα βρούμε
Εμείς δεν κάνουμε μαζί
και χώρια δεν μπορούμε
Ό,τι βλέπω εγώ καλό για εσένα είναι κακό
και τ’ αστείο το δικό μου βρίσκεις σοβαρό
Όλη μέρα κι όλη νύχτα τσακωνόμαστε
και με μια συγγνώμη πάλι αγαπιόμαστε
αγαπιόμαστε
Άσπρο εγώ, μαύρο εσύ
μα στο τέλος θα τα βρούμε
Εμείς δεν κάνουμε μαζί
και χώρια δεν μπορούμε
Άσπρο εγώ, μαύρο εσύ
μα στο τέλος θα τα βρούμε
Εμείς δεν κάνουμε μαζί
και χώρια δεν μπορούμε
|
S’ agapó ke m’ agapás, giatí malónume
ki ó,ti archízume oreo to teliónume
S’ o, ti léo, pánta psáchnis akrivós t’ antítheto
Άlla thélo, álla kánis, pu tha pái aftó
pu tha pái aftó
Άspro egó, mavro esí
ma sto télos tha ta vrume
Emis den kánume mazí
ke chória den borume
Άspro egó, mavro esí
ma sto télos tha ta vrume
Emis den kánume mazí
ke chória den borume
Ό,ti vlépo egó kaló gia eséna ine kakó
ke t’ astio to dikó mu vrískis sovaró
Όli méra ki óli níchta tsakonómaste
ke me mia singnómi páli agapiómaste
agapiómaste
Άspro egó, mavro esí
ma sto télos tha ta vrume
Emis den kánume mazí
ke chória den borume
Άspro egó, mavro esí
ma sto télos tha ta vrume
Emis den kánume mazí
ke chória den borume
|