Κάποιο θαύμα έκανες κι αλλάζω ξαφνικά.
Πες μου πως με μάγεψες κι έπαθα ζημιά
Εγώ αγάπες άλλαζα σαν πουκάμισα,
μα τις κακές συνήθειες τώρα άλλαξα…
Άστατο με λένε και φίλοι και γνωστοί!
Κανένας δεν πιστεύει που σ’ έχω ερωτευτεί.
Άστατο με λένε εμένα από παλιά!
Μα τώρα που σε έχω άλλαξα μυαλά.
Έμμονη ιδέα κι αρρώστια στο μυαλό,
έγινες αγάπη μου και θα σου το πω:
ποτέ μου δεν κάθομαι, μάτια μου, καλά,
κάθε μέρα πέταγα σ’ άλλη αγκαλιά.
|
Kápio thafma ékanes ki allázo ksafniká.
Pes mu pos me mágepses ki épatha zimiá
Egó agápes állaza san pukámisa,
ma tis kakés siníthies tóra állaksa…
Άstato me léne ke fíli ke gnosti!
Kanénas den pistevi pu s’ écho erotefti.
Άstato me léne eména apó paliá!
Ma tóra pu se écho állaksa mialá.
Έmmoni idéa ki arróstia sto mialó,
égines agápi mu ke tha su to po:
poté mu den káthome, mátia mu, kalá,
káthe méra pétaga s’ álli agkaliá.
|