Υπάρχει ψηλά εν’ αστέρι
το πιο λαμπερό τ’ ουρανού
Μαζί του μιλάω και παίζω
αν θέλω τα βράδια
Αν νιώθω μονάχος το ξέρει
κι ανοίγει τις πόρτες του νου
Γλυκά με χαϊδεύει με φως
και μου δείχνει σημάδια
Καληνύχτα αστέρι
να μου γνέφεις που πας
να ‘σαι πάντα ψηλά φωτεινό
κι από ‘κει να με βλέπεις
Καληνύχτα αστέρι
να μου γνέφεις που πας
να ‘σαι πάντα ψηλά φωτεινό
κι από ‘κει να με βλέπεις
Η μνήμη σαρώνει τη σκέψη
κι ο χρόνος που τραβάει το χαλί
Αυτό που επάνω του χρόνια
σκυφτός περπατάω
Μα εσύ αστεράκι μου ξέρεις
το πως έχω φτάσει ως εκεί
μια νύχτα του Οκτώβρη το φως
μου χαρίζεις και σπάω
Καληνύχτα αστέρι…
Καληνύχτα αστέρι, καληνύχτα αστέρι
καληνύχτα αστέρι, λαμπερό τ’ ουρανού
|
Ipárchi psilá en’ astéri
to pio laberó t’ uranu
Mazí tu miláo ke pezo
an thélo ta vrádia
An niótho monáchos to kséri
ki anigi tis pórtes tu nu
Gliká me chaidevi me fos
ke mu dichni simádia
Kaliníchta astéri
na mu gnéfis pu pas
na ‘se pánta psilá fotinó
ki apó ‘ki na me vlépis
Kaliníchta astéri
na mu gnéfis pu pas
na ‘se pánta psilá fotinó
ki apó ‘ki na me vlépis
I mními saróni ti sképsi
ki o chrónos pu travái to chalí
Aftó pu epáno tu chrónia
skiftós perpatáo
Ma esí asteráki mu kséris
to pos écho ftási os eki
mia níchta tu Októvri to fos
mu charízis ke spáo
Kaliníchta astéri…
Kaliníchta astéri, kaliníchta astéri
kaliníchta astéri, laberó t’ uranu
|