Ξέρω κάποιο αστέρι, αστέρι αστεράκι
που λάμπει χλωμό
να σου το χαρίσω, το έχω μεράκι
αλλά δεν τολμώ.
Είναι σαν διαμάντι, για φίνο χεράκι
και άσπρο λαιμό
το μικρό εκείνο, αστέρι αστεράκι
που λάμπει χλωμό
Ξέρω κάποιο αστέρι, αστέρι αστεράκι
που λάμπει ψηλά
να σου το προσφέρω απόψε δωράκι
με παρακαλά,
λέει πως στον λαιμό σου, ή και στο χεράκι
θα ζει πιο καλά
το μικρό εκείνο, αστέρι αστεράκι
που λάμπει ψηλά.
Ξέρω κάποιο αστέρι, αστέρι αστεράκι
που ζει μοναχό
στ’ ουρανού την πλάτη, το τρώει το σαράκι
και κλαίει το φτωχό
τ’ άστρα των ματιών σου τ’ ανάψαν μεράκι
κι ανησυχώ
μη μου σβήσει εκείνο τ’ αστέρι αστεράκι
που ζει μοναχό.
|
Kséro kápio astéri, astéri asteráki
pu lábi chlomó
na su to charíso, to écho meráki
allá den tolmó.
Ine san diamánti, gia fíno cheráki
ke áspro lemó
to mikró ekino, astéri asteráki
pu lábi chlomó
Kséro kápio astéri, astéri asteráki
pu lábi psilá
na su to prosféro apópse doráki
me parakalá,
léi pos ston lemó su, í ke sto cheráki
tha zi pio kalá
to mikró ekino, astéri asteráki
pu lábi psilá.
Kséro kápio astéri, astéri asteráki
pu zi monachó
st’ uranu tin pláti, to trói to saráki
ke klei to ftochó
t’ ástra ton matión su t’ anápsan meráki
ki anisichó
mi mu svísi ekino t’ astéri asteráki
pu zi monachó.
|