Κάτι ανάμεσα στ’ αστέρια διακρίνω,
κάτι που μοιάζει φιγούρα γνωστή.
Κάτι ανάμεσα στ’ αστέρια διακρίνω
και σαν ν’ ακούω γλυκιά μουσική.
Μεσ’ απ’ τ’ αστέρια μηνύματα παίρνω,
αλλά δεν ξέρω λέξη, ούτε ποιος μιλά.
Κι όμως μπορείτε μ’ ησυχία να κοιμάστε,
μεσ’ απ’ τ’αστέρια κάποιος μου χαμογελά.
Κάτι ανάμεσα στο χάος κινείται,
κάτι που μοιάζει με φως θεϊκό.
Κάτι ανάμεσα απ’ τ’ αστέρια διαβαίνει,
μεταλλικό σαν σκάφος και κυκλικό.
|
Káti anámesa st’ astéria diakríno,
káti pu miázi figura gností.
Káti anámesa st’ astéria diakríno
ke san n’ akuo glikiá musikí.
Mes’ ap’ t’ astéria minímata perno,
allá den kséro léksi, ute pios milá.
Ki ómos borite m’ isichía na kimáste,
mes’ ap’ t’astéria kápios mu chamogelá.
Káti anámesa sto cháos kinite,
káti pu miázi me fos theikó.
Káti anámesa ap’ t’ astéria diaveni,
metallikó san skáfos ke kiklikó.
|