Ξημερώνει στο όνειρο μου
απ’τη δική σου τη φωνή
Σ’αυτή την γκρίζα πόλη που έχουν ξεφύγει όλοι
Φώναξε! Για μένα δυνατά να’ρθω να σε φτάσω
Δε θυμάμαι το όνομα μου
και του σπιτιού μου την οδό
Τι κάνω στη δουλεία μου έμαθα στην αγάπη σου να ζω
και μ’ αρέσει να μη θέλω να αλλάξω
Εκεί σ’άλλο πλανήτη σ’άλλη γη
να ταξιδέψουμε μαζί
σε μια αγάπη αστρική, φανταστική
Ξημερώνει στο όνειρο μου
σε μια πλατεία χωρίς παιδιά
κι έχω μελαγχολία που είναι κλεισμένα σε δωμάτια
μ’ένα λαπ τοπ κι ένα κινητό στο χέρι
Όλα μοιάζουν και δεν αλλάζουν
άνθρωποι που κουράζουν
και μέσα στην ανία βλέπω μια συναυλία
τραγουδώ και χορεύω αγκαλιά σου όλο το βράδυ
Εκεί σ’άλλο πλανήτη σ’άλλη γη
να ταξιδέψουμε μαζί
σε μια αγάπη αστρική, φανταστική
Εκεί που όλα τ ‘αστέρια σε κοιτούν
και λίγη λάμψη σου ζητούν
μαζί μου έλα εκεί ψηλά για μια φορά
|
Ksimeróni sto óniro mu
ap’ti dikí su ti foní
S’aftí tin gkríza póli pu échun ksefígi óli
Fónakse! Gia ména dinatá na’rtho na se ftáso
De thimáme to ónoma mu
ke tu spitiu mu tin odó
Ti káno sti dulia mu ématha stin agápi su na zo
ke m’ arési na mi thélo na allákso
Eki s’állo planíti s’álli gi
na taksidépsume mazí
se mia agápi astrikí, fantastikí
Ksimeróni sto óniro mu
se mia platia chorís pediá
ki écho melagcholía pu ine klisména se domátia
m’éna lap top ki éna kinitó sto chéri
Όla miázun ke den allázun
ánthropi pu kurázun
ke mésa stin anía vlépo mia sinavlía
tragudó ke chorevo agkaliá su ólo to vrádi
Eki s’állo planíti s’álli gi
na taksidépsume mazí
se mia agápi astrikí, fantastikí
Eki pu óla t ‘astéria se kitun
ke lígi lámpsi su zitun
mazí mu éla eki psilá gia mia forá
|