Αθόρυβα και μυστικά
μπαίνει φέτος ο χειμώνας
κρύας θάλασσας ανάσα
στα βρεγμένα σου μαλλιά
Και τα μάτια σου θλιμμένα
τα φιλιά, τα λόγια ξένα
μια σκιά απ’ τα περασμένα
μου σκεπάζει τη καρδιά
Μα, γυρνώ ξανά
δίνομαι σε λάθη μου παλιά
Με τα χέρια ανοιχτά
το ξέρω πως δε βγάζει πουθενά
Αθόρυβα και βιαστικά
χάνεται το καλοκαίρι
Κι όταν πέφτει ένα αστέρι
του ζητάω σ’ άλλα μέρη
να με πάρει μακριά
|
Athóriva ke mistiká
beni fétos o chimónas
krías thálassas anása
sta vregména su malliá
Ke ta mátia su thlimména
ta filiá, ta lógia kséna
mia skiá ap’ ta perasména
mu skepázi ti kardiá
Ma, girnó ksaná
dínome se láthi mu paliá
Me ta chéria anichtá
to kséro pos de vgázi puthená
Athóriva ke viastiká
chánete to kalokeri
Ki ótan péfti éna astéri
tu zitáo s’ álla méri
na me pári makriá
|