Άτμαν | Άtman

Στου Μαγγελάνου τις φωτιές,
στου Βορά το κατάρτι
και στου παιδιού το γόνατο
το ίδιο πράγμα αλλάζει
και τις φωνές σκεπάζει.

Στους γαλαξίες τ’ ουρανού
και στο μυαλό μου μέσα
το ίδιο πράγμα κρύβεται,
ανάλαφρα ανασαίνει
κοιτάει και περιμένει.

Stu Mangelánu tis fotiés,
stu Oorá to katárti
ke stu pediu to gónato
to ídio prágma allázi
ke tis fonés skepázi.

Stus galaksíes t’ uranu
ke sto mialó mu mésa
to ídio prágma krívete,
análafra anaseni
kitái ke periméni.