Αύγουστος είναι το τραγούδι του Νικόλα
και κάποια νύχτα στη ζωή που τα `χεις όλα
μια αγκαλιά και φορητό ραδιοφωνάκι
να παίζει Μάλαμα, Περίδη και Λιδάκη
Αύγουστος είναι και του Ρίτσου η σονάτα
αλλά μπορεί κι ένα χωνάκι σοκολάτα
του σεληνόφωτος αυτή η πανδαισία
να ξεγελιέσαι πως υπάρχει αθανασία…
Αύγουστος είναι ο ρεμβασμός του Σκιαθίτη
κι οι αναμνήσεις απ’ το φως του Πανορμίτη
φλόγα κεριού σε ταπεινό προσκυνητάρι
με το σπαθί του Αρχαγγέλου στο θηκάρι.
Αύγουστος είναι και το δεύτερο φεγγάρι
προτού προλάβει ο Σεπτέμβρης να το πάρει
πέντε έξι στίχοι που αγαπάς και τους θυμάσαι
είσαι κι εσύ που ξαγρυπνάς κι όταν κοιμάσαι
|
Avgustos ine to tragudi tu Nikóla
ke kápia níchta sti zoí pu ta `chis óla
mia agkaliá ke foritó radiofonáki
na pezi Málama, Perídi ke Lidáki
Avgustos ine ke tu Rítsu i sonáta
allá bori ki éna chonáki sokoláta
tu selinófotos aftí i pandesía
na ksegeliése pos ipárchi athanasía…
Avgustos ine o remvasmós tu Skiathíti
ki i anamnísis ap’ to fos tu Panormíti
flóga keriu se tapinó proskinitári
me to spathí tu Archangélu sto thikári.
Avgustos ine ke to deftero fengári
protu prolávi o Septémvris na to pári
pénte éksi stíchi pu agapás ke tus thimáse
ise ki esí pu ksagripnás ki ótan kimáse
|