|
Στο δωμάτιο του πόνου, που είναι σκοτεινό
Είσαι το παράθυρό μου για τον ουρανό
Ξύπνησα και το όνειρό μου είναι ζωντανό
Δεν σε βλέπω σαν εχθρό μου ούτε θα σε δω
Αύριο ίσως να ‘ναι αργά, ίσως μια βραδιά να ‘χει σημασία
Αύριο πέφτω στη φωτιά, δεν υπάρχει για μένα μετά
Άσε με να ‘ρθω και να σταυρωθώ
Να φιλήσεις τα καρφιά μου πριν τα βάλεις στην καρδιά μου
Άσε με να ‘ρθω, κάτω να συρθώ
και σαν το κερί να λιώσω, την αγάπη μας να σώσω
Άσε με να ‘ρθω και να εκτεθώ
Δεν σε βλέπω σαν εχθρό μου, ούτε θα σε δω
Μόνο με τον εαυτό μου τα ‘βαλα εγώ
Αρρωσταίνω μακριά σου κάθε ένα λεπτό
με το πέρασμα του χρόνου δεν θα γιατρευτώ
Αύριο ίσως να ‘ναι αργά, ίσως μια βραδιά να ‘χει σημασία
Αύριο πέφτω στη φωτιά, δεν υπάρχει για μένα μετά
Άσε με να ‘ρθω και να σταυρωθώ
Να φιλήσεις τα καρφιά μου πριν τα βάλεις στην καρδιά μου
Άσε με να ‘ρθω, κάτω να συρθώ
και σαν το κερί να λιώσω, την αγάπη μας να σώσω
Άσε με να ‘ρθω και να εκτεθώ
|
Sto domátio tu pónu, pu ine skotinó
Ise to paráthiró mu gia ton uranó
Ksípnisa ke to óniró mu ine zontanó
Den se vlépo san echthró mu ute tha se do
Avrio ísos na ‘ne argá, ísos mia vradiá na ‘chi simasía
Avrio péfto sti fotiá, den ipárchi gia ména metá
Άse me na ‘rtho ke na stavrothó
Na filísis ta karfiá mu prin ta vális stin kardiá mu
Άse me na ‘rtho, káto na sirthó
ke san to kerí na lióso, tin agápi mas na sóso
Άse me na ‘rtho ke na ektethó
Den se vlépo san echthró mu, ute tha se do
Móno me ton eaftó mu ta ‘vala egó
Arrosteno makriá su káthe éna leptó
me to pérasma tu chrónu den tha giatreftó
Avrio ísos na ‘ne argá, ísos mia vradiá na ‘chi simasía
Avrio péfto sti fotiá, den ipárchi gia ména metá
Άse me na ‘rtho ke na stavrothó
Na filísis ta karfiá mu prin ta vális stin kardiá mu
Άse me na ‘rtho, káto na sirthó
ke san to kerí na lióso, tin agápi mas na sóso
Άse me na ‘rtho ke na ektethó
|
