|
Με τιμωρήσαν μα εγώ γελάω
Και μένω πίσω, θα ξαναρχίσω
Με μία θλίψη που θα την πνίξω
Και χίλιους φόβους για ν’ αγαπήσω
Πώς με κουράζουν όλα αυτά
Μα τα ξεχνάω
Βουτάω σε λάθη, με συγχωράω
Δεν έχω πιει κι όμως μεθάω
Κι αν είμαι εδώ, αλλού πετάω
Γυρεύω αγάπη, πόνο ξυπνάω
Πώς με κουράζουν όλα αυτά
Μα τα ζητάω
Δεν βλέπω πια την ώρα
Μην είναι τώρα;
Ψυχή ζητήσαν μα δεν πουλάω
Κι αν παίρνω ρίσκο, θα πολεμήσω
Με μία πίστη που θα κρατήσω
Καινούργιους δρόμους να περπατήσω
Ξυπνάω τις νύχτες και ξαγρυπνάω
Ακούω ήχους, παραφυλάω
Ανοίγω πόρτες, έξω κοιτάω
“Ποιος είναι εκεί;” όλο ρωτάω
Δεν βλέπω πια την ώρα
Μην είναι τώρα;
Γυρνάω τις μέρες και επιμένω
Κι όσο ξεχνάω, τόσο μαθαίνω
Ανάβω φως, σκοτάδι σβήνω
Κάτι θα δω, κάτι θα γίνω
Κι αν είμαι αλλού, εδώ θα μείνω
Δεν βλέπω πια την ώρα
Μην είναι τώρα;
|
Me timorísan ma egó geláo
Ke méno píso, tha ksanarchíso
Me mía thlípsi pu tha tin pníkso
Ke chílius fóvus gia n’ agapíso
Pós me kurázun óla aftá
Ma ta ksechnáo
Outáo se láthi, me sigchoráo
Den écho pii ki ómos metháo
Ki an ime edó, allu petáo
Girevo agápi, póno ksipnáo
Pós me kurázun óla aftá
Ma ta zitáo
Den vlépo pia tin óra
Min ine tóra;
Psichí zitísan ma den puláo
Ki an perno rísko, tha polemíso
Me mía písti pu tha kratíso
Kenurgius drómus na perpatíso
Ksipnáo tis níchtes ke ksagripnáo
Akuo íchus, parafiláo
Anigo pórtes, ékso kitáo
“Pios ine eki;” ólo rotáo
Den vlépo pia tin óra
Min ine tóra;
Girnáo tis méres ke epiméno
Ki óso ksechnáo, tóso matheno
Anávo fos, skotádi svíno
Káti tha do, káti tha gino
Ki an ime allu, edó tha mino
Den vlépo pia tin óra
Min ine tóra;
|
