Βλέπω το τέλος σαν σκιά
να πέφτει πάνω στην αγάπη,
όταν, με λόγια σκοτεινά, φαρμακερά,
σκοτώνεις κάτι.
Αυτά τα λόγια που μου μιλούσαν
και μου ζητούσαν να σ’ αγαπώ,
τα ίδια λόγια, γίναν κατάρα
και ρούχα μαύρα να τα φορώ.
Βλέπω τις νύχτες κεραυνούς
να καίνε, μέσα, την καρδιά μου,
όταν μιλάς για χωρισμούς φαρμακερούς
στα σωθικά μου.
Αυτά τα λόγια που μου μιλούσαν
και μου ζητούσαν να σ’ αγαπώ,
τα ίδια λόγια, γίναν κατάρα
και ρούχα μαύρα να τα φορώ
|
Olépo to télos san skiá
na péfti páno stin agápi,
ótan, me lógia skotiná, farmakerá,
skotónis káti.
Aftá ta lógia pu mu milusan
ke mu zitusan na s’ agapó,
ta ídia lógia, ginan katára
ke rucha mavra na ta foró.
Olépo tis níchtes keravnus
na kene, mésa, tin kardiá mu,
ótan milás gia chorismus farmakerus
sta sothiká mu.
Aftá ta lógia pu mu milusan
ke mu zitusan na s’ agapó,
ta ídia lógia, ginan katára
ke rucha mavra na ta foró
|