Απ’ την αρχή αν ξαναζούσα
εσένα πάλι θ’ αγαπούσα
κι αν με παιδεύεις
κι αν μου φεύγεις και γυρνάς
μ’ αρέσει ο τρόπος που φιλάς
Κι αν είσαι όλο αντιφάσεις
κι αν έχει η σχέση μας εντάσεις
αυτό το βλέμμα που με κόβει σαν γυαλί
εμένα αυτό με προκαλεί
Αυτή η αγάπη μ’ αρρωσταίνει
με πεθαίνει μ’ ανασταίνει
τα όνειρά μου κυβερνά
Αυτή η αγάπη κατά βάθος
ίσως είναι ένα λάθος
μα θα το ’κανα ξανά
Στις δυνατές σου συγκινήσεις
αφήνομαι να μ’ οδηγήσεις
κι αν κάπου κάπου μου θυμώνεις
σαν παιδί
αυτό με δένει πιο πολύ
Αυτή η αγάπη μ’ αρρωσταίνει
με πεθαίνει μ’ ανασταίνει
τα όνειρά μου κυβερνά
Αυτή η αγάπη κατά βάθος
ίσως είναι ένα λάθος
μα θα το ’κανα ξανά
|
Ap’ tin archí an ksanazusa
eséna páli th’ agapusa
ki an me pedevis
ki an mu fevgis ke girnás
m’ arési o trópos pu filás
Ki an ise ólo antifásis
ki an échi i schési mas entásis
aftó to vlémma pu me kóvi san gialí
eména aftó me prokali
Aftí i agápi m’ arrosteni
me petheni m’ anasteni
ta ónirá mu kiverná
Aftí i agápi katá váthos
ísos ine éna láthos
ma tha to ’kana ksaná
Stis dinatés su sigkinísis
afínome na m’ odigísis
ki an kápu kápu mu thimónis
san pedí
aftó me déni pio polí
Aftí i agápi m’ arrosteni
me petheni m’ anasteni
ta ónirá mu kiverná
Aftí i agápi katá váthos
ísos ine éna láthos
ma tha to ’kana ksaná
|