Στην κοσμάρα μου ως συνήθως κι άξαφνα τη βλέπω να περνάει
Με μια τσάντα «Ελευθερουδάκης» και να μου χαμογελάει
Σαλιγκάρια στη Σταδίου και τριφύλλια στη Σίνα
Ομορφαίνεις βάδισμά μου την Αθήνα
Λεμονιές στην Κοραή, περικοκλάδες στου Zonar’s
Θέλω να σε ξαναδώ κατά μόνας!
Αυτή που περνάει, αυτή που περνάει
Αυτή να ρωτήσουμε να δούμε που πάει
Αυτή να ρωτήσουμε τον προορισμό μας
Ο άγνωστος δρόμος της να βρει το δικό μας.
Τη ρωτάω «τι γίνεται» μου λέει «απλώς πηγαίνω στη σχολή μου»
Στη χοροεσπερίδα, στη συνέλευση, στη φιλοσοφική μου
Περιβόλια στη Μπενάκη, στη Σκουφά βοσκοτόποι
Ζουζουνίζουν γύρω απ’ τ’ άνθος σου οι ανθρώποι
Λουλακί παραθυράκια στα ταξί και στα τρόλεϊ
Αλληλοκαλημερίζονται όλοι
Σαλιγκάρια στη Σταδίου και τριφύλλια στη Σίνα
Ομορφαίνεις βάδισμά μου την Αθήνα
Αν δεν έχεις τι να κάνεις σε παντρεύομαι τώρα
Και αρχίζει η ανοιξιάτικη ώρα
|
Stin kosmára mu os siníthos ki áksafna ti vlépo na pernái
Me mia tsánta «Eleftherudákis» ke na mu chamogelái
Saligkária sti Stadíu ke trifíllia sti Sína
Omorfenis vádismá mu tin Athína
Lemoniés stin Koraí, perikokládes stu Zonar’s
Thélo na se ksanadó katá mónas!
Aftí pu pernái, aftí pu pernái
Aftí na rotísume na dume pu pái
Aftí na rotísume ton proorismó mas
O ágnostos drómos tis na vri to dikó mas.
Ti rotáo «ti ginete» mu léi «aplós pigeno sti scholí mu»
Sti choroesperída, sti sinélefsi, sti filosofikí mu
Perivólia sti Benáki, sti Skufá voskotópi
Zuzunízun giro ap’ t’ ánthos su i anthrópi
Lulakí parathirákia sta taksí ke sta trólei
Allilokalimerízonte óli
Saligkária sti Stadíu ke trifíllia sti Sína
Omorfenis vádismá mu tin Athína
An den échis ti na kánis se pantrevome tóra
Ke archízi i aniksiátiki óra
|