|
Τι μου φταίει πάλι σήμερα
και τ’ αποτσίγαρα
σαν τα κομμάτια μας, μια στοίβα
άγριο κύμα αυτή η θάλασσα
κι όμως δε θα άλλαζα
την πρώτη μέρα που σε είδα
είχα δώσει τέλος
αποφασισμένος
τι μου φταίει ξαφνικά
Η ζωή που χάνω φταίει
που μπροστά μου καταρρέει
ό, τι νέο πάω να ονειρευτώ
αυτό μου φταίει
που δεν ήμασταν γενναίοι
και αυτό που μας συνδέει
το εγκαταλείψαμε κι οι δυο
αυτό μου φταίει
Τι μου φταίει πάλι σήμερα
και στα αντικείμενα
θα δώσω πάλι σημασία
όσα φεύγοντας μου άφησες
κι αυτά που κράτησες
απόψε παίρνουν όλα αξία
είχα δώσει τέλος
αποφασισμένος
τι μου φταίει ξαφνικά
|
Ti mu ftei páli símera
ke t’ apotsígara
san ta kommátia mas, mia stiva
ágrio kíma aftí i thálassa
ki ómos de tha állaza
tin próti méra pu se ida
icha dósi télos
apofasisménos
ti mu ftei ksafniká
I zoí pu cháno ftei
pu brostá mu katarréi
ó, ti néo páo na onireftó
aftó mu ftei
pu den ímastan gennei
ke aftó pu mas sindéi
to egkatalipsame ki i dio
aftó mu ftei
Ti mu ftei páli símera
ke sta antikimena
tha dóso páli simasía
ósa fevgontas mu áfises
ki aftá pu krátises
apópse pernun óla aksía
icha dósi télos
apofasisménos
ti mu ftei ksafniká
|
