Στην πόλη που μου χάρισαν
τα καστανά σου μάτια
περπάτησα χαράματα
σπασμένος δυο κομμάτια
ένα τσιγάρο κάπνιζα
μερόνυχτα κλεισμένος
στα τείχη της ανάσας σου
κι ας ήμουν ένας ξένος.
Κι απ’ όλα όσα μου ’μαθες
αυτό που μ’ απομένει
είναι πως η αγάπη μου
ξέρει να περιμένει.
Στην πόλη που μου χάρισαν
τα καστανά σου μάτια
περπάτησα χαράματα
σπασμένη δυο κομμάτια
ένα τσιγάρο κάπνιζα
μερόνυχτα κλεισμένη
στα τείχη της ανάσας σου
μα ήμουν μια ξένη.
|
Stin póli pu mu chárisan
ta kastaná su mátia
perpátisa charámata
spasménos dio kommátia
éna tsigáro kápniza
merónichta klisménos
sta tichi tis anásas su
ki as ímun énas ksénos.
Ki ap’ óla ósa mu ’mathes
aftó pu m’ apoméni
ine pos i agápi mu
kséri na periméni.
Stin póli pu mu chárisan
ta kastaná su mátia
perpátisa charámata
spasméni dio kommátia
éna tsigáro kápniza
merónichta klisméni
sta tichi tis anásas su
ma ímun mia kséni.
|