Τρέχω πίσω απ’ τ’ όνειρά σου
σαν αστέρι σε τροχιά
μα εσύ φεύγεις και σκορπίζεις νύχτα
μετράω τον αγέρα,
σε ψάχνω ξανά στη φωτιά.
Ένα φως που με τυφλώνει
κι ο έρωτάς σου σαν καρφί
με πονάει, σαν κερί με λιώνει
σε θέλω σαν πρώτα
και ούτε γυρεύω αφορμή.
Κι αυτό το βράδυ,
είναι το βλέμμα ενός θεού
που μας φωτίζει στα σκοτεινά.
Κι αυτό το βράδυ,
είναι το χρώμα τ’ ουρανού
που καθρεφτίζει καμένα φιλιά.
Αυτό το βράδυ.
Τρέχω πίσω απ’ τ’ όνειρά σου
σαν αστέρι σε τροχιά
μα εσύ φεύγεις και σκορπίζεις νύχτα
μετράω τον αγέρα,
σε ψάχνω ξανά στη φωτιά.
|
Trécho píso ap’ t’ ónirá su
san astéri se trochiá
ma esí fevgis ke skorpízis níchta
metráo ton agéra,
se psáchno ksaná sti fotiá.
Έna fos pu me tiflóni
ki o érotás su san karfí
me ponái, san kerí me lióni
se thélo san próta
ke ute girevo aformí.
Ki aftó to vrádi,
ine to vlémma enós theu
pu mas fotízi sta skotiná.
Ki aftó to vrádi,
ine to chróma t’ uranu
pu kathreftízi kaména filiá.
Aftó to vrádi.
Trécho píso ap’ t’ ónirá su
san astéri se trochiá
ma esí fevgis ke skorpízis níchta
metráo ton agéra,
se psáchno ksaná sti fotiá.
|