Κάθε μέρα από σένα δέχομαι και από ένα πλήγμα,
και όσο πάει μεγαλώνει στην καρδιά μου αυτό το ρήγμα.
Σε κλοιό από ατσάλι η αγάπη σου με κλείνει
και μες στο μυαλό μου βάζει τρέλα και παραφροσύνη.
Και υπομένω να πονάω και όλες τις πληγές να αντέχω,
όμως πες μου που να πάω αφού μέσα μου δεν έχω, δεν έχω….
Αυτοπεποίθηση, να φύγω να σ’ αφήσω,
αυτοπεποίθηση σελίδα να γυρίσω,
αυτοπεποίθηση να πάρω άλλο δρόμο
γιατί εσύ αν θα χαθείς θα χάσω όλο τον κόσμο.
‘Ερχονται στιγμές που παίρνω θάρρος να σε εγκαταλείψω,
και ένα βήμα προχωράω δύο όμως κάνω πίσω.
Ξέρω πως θα με τελειώσεις και αυτό είναι αδικία,
μα ο έρωτάς σου είναι μια στενή πολιορκία.
Και υπομένω να πονάω και όλες τις πληγές να αντέχω,
όμως πες μου που να πάω αφού μέσα μου δεν έχω, δεν έχω….
Αυτοπεποίθηση, να φύγω να σ’ αφήσω,
αυτοπεποίθηση σελίδα να γυρίσω,
αυτοπεποίθηση να πάρω άλλο δρόμο
γιατί εσύ αν θα χαθείς θα χάσω όλο τον κόσμο.
|
Káthe méra apó séna déchome ke apó éna plígma,
ke óso pái megalóni stin kardiá mu aftó to rígma.
Se klió apó atsáli i agápi su me klini
ke mes sto mialó mu vázi tréla ke parafrosíni.
Ke ipoméno na ponáo ke óles tis pligés na antécho,
ómos pes mu pu na páo afu mésa mu den écho, den écho….
Aftopepithisi, na fígo na s’ afíso,
aftopepithisi selída na giríso,
aftopepithisi na páro állo drómo
giatí esí an tha chathis tha cháso ólo ton kósmo.
‘Erchonte stigmés pu perno thárros na se egkatalipso,
ke éna víma prochoráo dío ómos káno píso.
Kséro pos tha me teliósis ke aftó ine adikía,
ma o érotás su ine mia stení poliorkía.
Ke ipoméno na ponáo ke óles tis pligés na antécho,
ómos pes mu pu na páo afu mésa mu den écho, den écho….
Aftopepithisi, na fígo na s’ afíso,
aftopepithisi selída na giríso,
aftopepithisi na páro állo drómo
giatí esí an tha chathis tha cháso ólo ton kósmo.
|