Να γινόταν πάλι να μου ’σφιγγε το χέρι
όπως ξέρει μόνο, μόνο αυτός το ξέρει
να ’φτανε απ’ το βράδυ κι ως το μεσημέρι
θα ’διωχνε τον πόνο, μόνο αυτός το ξέρει
Θα ’κρυβε και πάλι την άλλη τη ζωή του
όπως ξέρει μόνο, μόνο αυτός το ξέρει
θα ’καιγε τον κόσμο μόνο μ’ ένα φιλί του
όπως ξέρει μόνο, μόνο αυτός το ξέρει
Κι εγώ απόψε πάλι εγώ
στον έρωτά του επάνω
θα παραδοθώ μες στην αγκαλιά του
Εγώ θα κάνω πάλι εγώ
αυτό που χρόνια κάνω
θα τον αγαπώ αυτό το ξέρω μόνο εγώ
Θα γινόταν μέρα μ’ ένα σ’ αγαπώ του
κι ένα απλό του χάδι μόνο αυτός το ξέρει
με μια καλημέρα εκεί στο μέτωπό του
θ’ άφηνα σημάδι μόνο αυτός το ξέρει
θα χαμογελούσα θα τον αγαπούσα
μόνο αυτός το ξέρει μόνο αυτός το ξέρει
κι απ’ την τόση αγάπη πολύ καλά το ξέρει
αν γυρνούσα πλάτη θα ’βγαζε μαχαίρι
Κι εγώ απόψε πάλι εγώ
στον έρωτά του επάνω
θα παραδοθώ μες στην αγκαλιά του
Εγώ θα κάνω πάλι εγώ
αυτό που χρόνια κάνω
θα τον αγαπώ αυτό το ξέρω μόνο εγώ
|
Na ginótan páli na mu ’sfinge to chéri
ópos kséri móno, móno aftós to kséri
na ’ftane ap’ to vrádi ki os to mesiméri
tha ’diochne ton póno, móno aftós to kséri
Tha ’krive ke páli tin álli ti zoí tu
ópos kséri móno, móno aftós to kséri
tha ’kege ton kósmo móno m’ éna filí tu
ópos kséri móno, móno aftós to kséri
Ki egó apópse páli egó
ston érotá tu epáno
tha paradothó mes stin agkaliá tu
Egó tha káno páli egó
aftó pu chrónia káno
tha ton agapó aftó to kséro móno egó
Tha ginótan méra m’ éna s’ agapó tu
ki éna apló tu chádi móno aftós to kséri
me mia kaliméra eki sto métopó tu
th’ áfina simádi móno aftós to kséri
tha chamogelusa tha ton agapusa
móno aftós to kséri móno aftós to kséri
ki ap’ tin tósi agápi polí kalá to kséri
an girnusa pláti tha ’vgaze macheri
Ki egó apópse páli egó
ston érotá tu epáno
tha paradothó mes stin agkaliá tu
Egó tha káno páli egó
aftó pu chrónia káno
tha ton agapó aftó to kséro móno egó
|