|
Ένα καράβι θα σκαλίσω
σε φλούδα πεύκου με σουγιά
και κάποιου Μάρτη θα κινήσω βραδιά
για περλάντια καρσί στη Μπαρμπαριά.
Αχ η αγάπη ποτέ δεν τελειώνει
λιώνει το χιόνι στα βουνά
αχ η αγάπη τρελαίνει τ’αηδόνι
και τη ζωή μας την αρχίζει ξανά.
Κι αν το μπορέσω και γυρίσω
με χίλια πλούτια στο σκαρί
θε να σε κλέψω μ’ ασημένιο φαρί
και η μάνα σου ας τρέχει να σε βρει.
Αχ η αγάπη ποτέ δεν τελειώνει
λιώνει το χιόνι στα βουνά
αχ η αγάπη τρελαίνει τ’αηδόνι
και τη ζωή μας την αρχίζει ξανά.
Αν τύχει όμως και πεθάνω
από σπαθί σαρακηνό
φύτεψε, βάλε μυγδαλιές στο στενό
να σε νιώθω νυφούλα κι ας πονώ
Αχ η αγάπη ποτέ δεν τελειώνει
λιώνει το χιόνι στα βουνά
αχ η αγάπη τρελαίνει τ’αηδόνι
και τη ζωή μας την αρχίζει ξανά,
και τη ζωή μας την αρχίζει ξανά,
και τη ζωή μας την αρχίζει ξανά.
|
Έna karávi tha skalíso
se fluda pefku me sugiá
ke kápiu Márti tha kiníso vradiá
gia perlántia karsí sti Barbariá.
Ach i agápi poté den telióni
lióni to chióni sta vuná
ach i agápi treleni t’aidóni
ke ti zoí mas tin archízi ksaná.
Ki an to boréso ke giríso
me chília plutia sto skarí
the na se klépso m’ asiménio farí
ke i mána su as tréchi na se vri.
Ach i agápi poté den telióni
lióni to chióni sta vuná
ach i agápi treleni t’aidóni
ke ti zoí mas tin archízi ksaná.
An tíchi ómos ke petháno
apó spathí sarakinó
fítepse, vále migdaliés sto stenó
na se niótho nifula ki as ponó
Ach i agápi poté den telióni
lióni to chióni sta vuná
ach i agápi treleni t’aidóni
ke ti zoí mas tin archízi ksaná,
ke ti zoí mas tin archízi ksaná,
ke ti zoí mas tin archízi ksaná.
|
