|
Ήμουνα παιδί…
μικρό παιδί…
σαν ένα νιόβγαλτο κλαδί
και σ’ αγάπησα…
Μα η ζωή με πήγε μακριά
πίσω από κάμπους και βουνά
και νοστάλγησα…
Το χαμόγελό σου…
Το χαμόγελό σου…
Τη γλυκιά σου τη μορφή
Κάθε τι δικό σου…
Αχ και να μπορούσα να σ’ αγγίξω για λίγο,
να σε ξαναδώ…
Αχ και να μπορούσα να πετάξω κοντά σου,
να ρθω να σε βρω…
Ήσουνα παιδί…
Μικρό παιδί…
Σαν ένα νιόβγαλτο κλαδί
και σε φίλησα…
Πέρασα ποτάμια και βουνά
Πήγα σε μέρη μακρινά
κι αποθύμησα…
Το χαμόγελό σου…
Το χαμόγελό σου…
Τη γλυκιά σου τη μορφή
Κάθε τι δικό σου…
Αχ και να μπορούσα να σ’ αγγίξω για λίγο,
να σε ξαναδώ…
Αχ και να μπορούσα να πετάξω κοντά σου,
να ρθω να σε βρω..
|
Ήmuna pedí…
mikró pedí…
san éna nióvgalto kladí
ke s’ agápisa…
Ma i zoí me píge makriá
píso apó kábus ke vuná
ke nostálgisa…
To chamógeló su…
To chamógeló su…
Ti glikiá su ti morfí
Káthe ti dikó su…
Ach ke na borusa na s’ angikso gia lígo,
na se ksanadó…
Ach ke na borusa na petákso kontá su,
na rtho na se vro…
Ήsuna pedí…
Mikró pedí…
San éna nióvgalto kladí
ke se fílisa…
Pérasa potámia ke vuná
Píga se méri makriná
ki apothímisa…
To chamógeló su…
To chamógeló su…
Ti glikiá su ti morfí
Káthe ti dikó su…
Ach ke na borusa na s’ angikso gia lígo,
na se ksanadó…
Ach ke na borusa na petákso kontá su,
na rtho na se vro..
|
