Μέρα νύχτα χτυπάμε μια κάρτα στη γη του Κάφκα.
Χάσαμε τη μπάλα κι ας μας τα ΄παν αλλιώς.
Ξόφλησε ο κόσμος ο παλιός.
Τα λεφτά μας βγήκαν άχρηστα κι αυτά.
Τα καλά λεφτά μας μας ‘ριξαν στα κάτεργα.
Μέρα νύχτα εργάτες στον πύργο να ζούμε λίγο.
Μυρμηγκοφωλιά, δουλειά, ξαφνικά Κυριακή.
Βόλτες, καφέδες, τουμπεκί.
Στις ειδήσεις είπαν πάλι εκλογές
και γελούν με μας δώδεκα φυλές.
Τι τις θες, ρε κόσμε, τόσες άδειες γλώσσες;
Δε θα τις ξορκίσεις έτσι τις σιωπές σου.
Λες και ντε και σώνει κάποια απ’ τις τόσες
θα σ’ ελευθερώσει από τη Βαβέλ σου.
Το εμπέδωσα το πράγμα
η σιωπή μας είναι τραύμα πια.
Μέρα νύχτα στην ίδια πορεία σα συμμορία.
Με την ίδια μάσκα και τη ίδια στολή.
Και μυαλό και σώμα σε καταστολή.
Στις ειδήσεις είπαν θα ‘ρθουν πάλι βροχές
κι άντε να στεγνώσουν οι φτωχές μας ψυχές.
Τι τις θες, ρε κόσμε, τόσες άδειες γλώσσες;
δε θα τις ξορκίσεις έτσι τις σιωπές σου.
Λες και ντε και σώνει κάποια απ΄τις τόσες
θα σ’ ελευθερώσει από τη Βαβέλ σου.
Το εμπέδωσα το πράγμα
η σιωπή μας είναι τραύμα πια.
|
Méra níchta chtipáme mia kárta sti gi tu Káfka.
Chásame ti bála ki as mas ta ΄pan alliós.
Ksóflise o kósmos o paliós.
Ta leftá mas vgíkan áchrista ki aftá.
Ta kalá leftá mas mas ‘riksan sta káterga.
Méra níchta ergátes ston pírgo na zume lígo.
Mirmigkofoliá, duliá, ksafniká Kiriakí.
Oóltes, kafédes, tubekí.
Stis idísis ipan páli eklogés
ke gelun me mas dódeka filés.
Ti tis thes, re kósme, tóses ádies glósses;
De tha tis ksorkísis étsi tis siopés su.
Les ke nte ke sóni kápia ap’ tis tóses
tha s’ eleftherósi apó ti Oavél su.
To ebédosa to prágma
i siopí mas ine trafma pia.
Méra níchta stin ídia poria sa simmoría.
Me tin ídia máska ke ti ídia stolí.
Ke mialó ke sóma se katastolí.
Stis idísis ipan tha ‘rthun páli vrochés
ki ánte na stegnósun i ftochés mas psichés.
Ti tis thes, re kósme, tóses ádies glósses;
de tha tis ksorkísis étsi tis siopés su.
Les ke nte ke sóni kápia ap΄tis tóses
tha s’ eleftherósi apó ti Oavél su.
To ebédosa to prágma
i siopí mas ine trafma pia.
|