|
Και μου λες χωρίς ενοχές
πως εδώ να μείνεις δε θες,
πως θα πας αλλού ν’ αγαπάς
κι εγώ ψάχνω, αγάπη μου,
να βρω τα λάθη μου
Βάλθηκες να με τρελάνεις
σκέψου τι πας να κάνεις,
θέλεις την καταστροφή μου,
γιατί, ψυχή μου;
βάλθηκες να με τρελάνεις
και πας να με πεθάνεις,
βάλθηκες να με τρελάνεις
και θα το κάνεις
Καρδιά μου, πριν σκοτώσεις μια για πάντα τα όνειρά μου
για θυμήσου πόσα έζησες κοντά μου, καρδιά μου!
Βάλθηκες να με τρελάνεις
σκέψου τι πας να κάνεις,
θέλεις την καταστροφή μου,
γιατί, ψυχή μου;
βάλθηκες να με τρελάνεις
και πας να με πεθάνεις,
βάλθηκες να με τρελάνεις
και θα το κάνεις
Πως μπορείς χωρίς να ντραπείς
μια ζωή να σβήνεις εσύ
κι έτσι απλά να καις στη φωτιά
τους όρκους που έπαιρνες
πως δε θα έφευγες
|
Ke mu les chorís enochés
pos edó na minis de thes,
pos tha pas allu n’ agapás
ki egó psáchno, agápi mu,
na vro ta láthi mu
Oálthikes na me trelánis
sképsu ti pas na kánis,
thélis tin katastrofí mu,
giatí, psichí mu;
válthikes na me trelánis
ke pas na me pethánis,
válthikes na me trelánis
ke tha to kánis
Kardiá mu, prin skotósis mia gia pánta ta ónirá mu
gia thimísu pósa ézises kontá mu, kardiá mu!
Oálthikes na me trelánis
sképsu ti pas na kánis,
thélis tin katastrofí mu,
giatí, psichí mu;
válthikes na me trelánis
ke pas na me pethánis,
válthikes na me trelánis
ke tha to kánis
Pos boris chorís na ntrapis
mia zoí na svínis esí
ki étsi aplá na kes sti fotiá
tus órkus pu épernes
pos de tha éfevges
|
