Βαρκελώνη, βγες στο μπαλκόνι
της Μεσογείου πλανεύτρα κόρη.
Ήρθα για μέρες, πέρασαν χρόνια στη Barcelona.
Ανασαίνω Ελλάδα σαν βγαίνω στη Rampla.
Μεθάω απ` το χρώμα σε κάθε σου εικόνα
κι ο Gaudi ας χλευάζει τον Παρθενώνα.
Στη Βαρκελώνη πόση αναρχία κρύβει του κόσμου η συμμετρία !
Μ` ένα τουφέκι και μια κιθάρα χορεύει μόνη
μες την αρένα κι άλλον αιώνα η Barcelona.
Σε φοβούνται οι εθνοπατέρες όλου του κόσμου
γιατί οι φυλές σου αγκαλιάστηκαν και μεταξύ τους
οι Θεοί τους τα βρήκαν.
Ανοίγω το βήμα στις γειτονιές σου
ακολουθάω τις μυρωδιές σου
κ` ίσια βαδίζω στις πυρκαγιές σου.
Μου ψιθύρισε μια Δανέζα γκαρσόνα
”Τα νότα σου πρόσεχε στην Piaza Real.
Σημασία μη δώσεις αν κανείς σε ρωτήσει
Hey mi amigo, de donde vienneς, que tal ; `’
Μα είχα τόσο μεθύσει σαν γυρνούσα ένα βράδυ
που έχω στην πλάτη μου από τότε σημάδι
να μου θυμίζει πως αντίτιμο έχει
να χαίρεσαι ελεύθερος τόση ομορφιά
|
Oarkelóni, vges sto balkóni
tis Mesogiu planeftra kóri.
Ήrtha gia méres, pérasan chrónia sti Barcelona.
Anaseno Elláda san vgeno sti Rampla.
Metháo ap` to chróma se káthe su ikóna
ki o Gaudi as chlevázi ton Parthenóna.
Sti Oarkelóni pósi anarchía krívi tu kósmu i simmetría !
M` éna tuféki ke mia kithára chorevi móni
mes tin aréna ki állon eóna i Barcelona.
Se fovunte i ethnopatéres ólu tu kósmu
giatí i filés su agkaliástikan ke metaksí tus
i Thei tus ta vríkan.
Anigo to víma stis gitoniés su
akolutháo tis mirodiés su
k` ísia vadízo stis pirkagiés su.
Mu psithírise mia Danéza gkarsóna
”Ta nóta su próseche stin Piaza Real.
Simasía mi dósis an kanis se rotísi
Hey mi amigo, de donde viennes, que tal ; `’
Ma icha tóso methísi san girnusa éna vrádi
pu écho stin pláti mu apó tóte simádi
na mu thimízi pos antítimo échi
na cherese eleftheros tósi omorfiá
|