Είναι παράλογο να ζω μες στο δικό σου το ρυθμό
να παρασύρομαι,
κι απ’ όσα θέλω κι αγαπώ ξανά ν’ απομακρύνομαι,
στο λίγο που είμαστε μαζί, παίζεις, κερδίζεις μόνο εσύ
και το ‘χω δει,
είν’ ανεξήγητο, αλλά, ποτέ η καρδιά δεν λέει πολλά.
Βάσει λογικής, τώρα που ακόμα είναι νωρίς
έπρεπε να ‘φευγα,
να ‘χα την καρδιά να σου πετούσα τα κλειδιά
κι αντίο να ‘λεγα,
βάσει λογικής, θα ‘ταν αστείο να με δεις
εδώ να έμενα,
μα άλλη μια φορά για τα δικά σου τα φιλιά
κομμάτια έγινα.
Είναι παράλογο να ζω σε μία σχέση που μπορεί
να συμβιβάζομαι,
κι ίσως να έρθει κι ο καιρός που εγώ θα σε μοιράζομαι,
στο λίγο που είμαστε μαζί, παίζεις, κερδίζεις μόνο εσύ
και το ‘χω δει,
κι είν’ ανεξήγητο, αλλά, ποτέ η καρδιά δεν λέει πολλά.
Βάσει λογικής, τώρα που ακόμα είναι νωρίς
έπρεπε να ‘φευγα,
να ‘χα την καρδιά να σου πετούσα τα κλειδιά
κι αντίο να ‘λεγα,
βάσει λογικής, θα ‘ταν αστείο να με δεις
εδώ να έμενα,
μα άλλη μια φορά για τα δικά σου τα φιλιά
κομμάτια έγινα.
|
Ine parálogo na zo mes sto dikó su to rithmó
na parasírome,
ki ap’ ósa thélo ki agapó ksaná n’ apomakrínome,
sto lígo pu imaste mazí, pezis, kerdízis móno esí
ke to ‘cho di,
in’ aneksígito, allá, poté i kardiá den léi pollá.
Oási logikís, tóra pu akóma ine norís
éprepe na ‘fevga,
na ‘cha tin kardiá na su petusa ta klidiá
ki antío na ‘lega,
vási logikís, tha ‘tan astio na me dis
edó na émena,
ma álli mia forá gia ta diká su ta filiá
kommátia égina.
Ine parálogo na zo se mía schési pu bori
na simvivázome,
ki ísos na érthi ki o kerós pu egó tha se mirázome,
sto lígo pu imaste mazí, pezis, kerdízis móno esí
ke to ‘cho di,
ki in’ aneksígito, allá, poté i kardiá den léi pollá.
Oási logikís, tóra pu akóma ine norís
éprepe na ‘fevga,
na ‘cha tin kardiá na su petusa ta klidiá
ki antío na ‘lega,
vási logikís, tha ‘tan astio na me dis
edó na émena,
ma álli mia forá gia ta diká su ta filiá
kommátia égina.
|