|
Βασίλεψαν τα μάτια μου
απ’ τα γλυκά σου χάδια
και τ’ όνειρο στα σύννεφα
με πέταξε ψηλά.
Στην αγκαλιά σου ξέχασα
τα μαύρα μου σκοτάδια
και είδα την πικρή ζωή
να μου χαμογελά.
Μες στα πέλαγα του πόνου
τα δυο χέρια σου κουπιά
και βαρκούλα τ’ όνειρό μου
που μας πάει στη λησμονιά.
Βασίλεψαν τα μάτια μου
απάνω στο κορμί σου,
βασίλεψαν τα μάτια μου
και βάρυναν γλυκά.
Ζωή για μένα ολόκληρη
κάθε γλυκιά στιγμή σου
και από σένα κι ύστερα
όλα μηδενικά.
|
Oasílepsan ta mátia mu
ap’ ta gliká su chádia
ke t’ óniro sta sínnefa
me pétakse psilá.
Stin agkaliá su kséchasa
ta mavra mu skotádia
ke ida tin pikrí zoí
na mu chamogelá.
Mes sta pélaga tu pónu
ta dio chéria su kupiá
ke varkula t’ óniró mu
pu mas pái sti lismoniá.
Oasílepsan ta mátia mu
apáno sto kormí su,
vasílepsan ta mátia mu
ke várinan gliká.
Zoí gia ména olókliri
káthe glikiá stigmí su
ke apó séna ki ístera
óla mideniká.
|
