Μη μου λες πως θα με πάρεις
γιατί πια δε με τουμπάρεις
σε κατάλαβα ρε μάγκα
πως μου κάνεις ματσαράγκα
Εγώ άντρα δεν αντέχω
μόνο μούτρα να τον έχω
το πρωί είμαι στην δίνα
και το βράδυ στην Κατίνα
Μια φορά μ’ έχεις τουμπάρει
βρε τσαχπίνη κι αλανιάρη
μου ‘φαγες τα δαχτυλίδια
και κοιμάμαι στα σανίδια
Εγώ άντρα δε θα πάρω
παίρνω όποιονε γουστάρω
έτσι τη ζωή την πήρα
θέλω να είμαι ζωντοχήρα
Ώπα να χαρώ δαχτυλάκια γλυκά
που παίζουν το μπουζούκι!
Γεια σου Σπύρο μου με το μπουζούκι σου γεια σου
|
Mi mu les pos tha me páris
giatí pia de me tubáris
se katálava re mágka
pos mu kánis matsarágka
Egó ántra den antécho
móno mutra na ton écho
to pri ime stin dína
ke to vrádi stin Katína
Mia forá m’ échis tubári
vre tsachpíni ki alaniári
mu ‘fages ta dachtilídia
ke kimáme sta sanídia
Egó ántra de tha páro
perno ópione gustáro
étsi ti zoí tin píra
thélo na ime zontochíra
Ώpa na charó dachtilákia gliká
pu pezun to buzuki!
Gia su Spíro mu me to buzuki su gia su
|