Στο μπαλκόνι μου βγαίνω
Να μυρίσω ζωή
Πέντε μέρες κλεισμένος
Σε ένα σπίτι κλουβί
Στέλνει μηνύματα
Ο αέρας που φυσά
Μέσα στα κύματα
Ακούω τη φωτιά
Μη φοβηθείς
Αν με αγαπάς
Βαθιές αναπνοές
Να σώσουμε τις πιο γλυκές στιγμές
Αν με αγαπάς
Βαθιές αναπνοές
Χάσαμε εμείς οι νικητές
Στης αγάπης το σώμα
Μια αιώνια πληγή
Κάθε μέρα ένας πόνος
Δε μπορούμε μαζί
Μη φοβηθείς
Αν με αγαπάς
Βαθιές αναπνοές
Να σώσουμε τις πιο γλυκές στιγμές
Αν με αγαπάς
Βαθιές αναπνοές
Χάσαμε εμείς οι νικητές
|
Sto balkóni mu vgeno
Na miríso zoí
Pénte méres klisménos
Se éna spíti kluví
Stélni minímata
O aéras pu fisá
Mésa sta kímata
Akuo ti fotiá
Mi fovithis
An me agapás
Oathiés anapnoés
Na sósume tis pio glikés stigmés
An me agapás
Oathiés anapnoés
Chásame emis i nikités
Stis agápis to sóma
Mia eónia pligí
Káthe méra énas pónos
De borume mazí
Mi fovithis
An me agapás
Oathiés anapnoés
Na sósume tis pio glikés stigmés
An me agapás
Oathiés anapnoés
Chásame emis i nikités
|