Δεν μπορώ να καταλάβω δεν μπορώ
Πως φτάσαμε εγώ κι εσύ να μην υπάρχουμε μαζί
Ευτυχώς σε είδε ένας κοινός γνωστός
Συνέχεια μίλαγες για μας μετάνιωσες μα δεν τολμάς
Θέλω ξανά τα φιλιά σου, το τηλεφώνημα σου
Βιάσου μου έλειψες πολύ
Θέλω ξανά τ’ όνομά σου και τα χαμόγελά σου
Βιάσου δεν έχω αναπνοή
Δυνατή σε όλους δείχνω δυνατή
Μα όταν σπίτι μου γυρνώ σε σκέφτομαι μελαγχολώ
Μα προχθές σε μια κουβέντα από αυτές
Που οι φίλες λένε μυστικά με πιάσαν τ’ αναφίλητα
|
Den boró na katalávo den boró
Pos ftásame egó ki esí na min ipárchume mazí
Eftichós se ide énas kinós gnostós
Sinéchia mílages gia mas metánioses ma den tolmás
Thélo ksaná ta filiá su, to tilefónima su
Iásu mu élipses polí
Thélo ksaná t’ ónomá su ke ta chamógelá su
Iásu den écho anapnoí
Dinatí se ólus dichno dinatí
Ma ótan spíti mu girnó se skéftome melagcholó
Ma prochthés se mia kuvénta apó aftés
Pu i fíles léne mistiká me piásan t’ anafílita
|