Σημάδια απ’ όνειρα με κάνουν να ξυπνώ
να ψάχνω τι είν’ αληθινό
τι κρύβεται πίσω από τη ζωή σου
σε βλέπω δίπλα να κοιμάσαι σαν μωρό
να κάνω κάτι δεν μπορώ
να σπάσω πια την ένοχη σιωπή σου
Όλοι λένε πως δεν πρέπει
να ‘σαι δίπλα μου εσύ
και πως η αγάπη σου μοιάζει
βιβλική καταστροφή
Όλοι ξέρουν που πηγαίνεις
και τι κάνεις στα κρυφά
γιατί δεν καταλαβαίνεις
κομματιάζεις μια καρδιά
γιατί πρέπει τελευταία να το μάθω;
μη μ’ αφήσεις τελευταία να το μάθω
Σημάδια από κουβέντες που άφησες μισές
κάνουν τις νύχτες μου φριχτές
αναρωτιέμαι τι κακό σου έχω κάνει
δικαιολογίες για να βρίσκεσαι μακριά
και πάλι η άδεια μου αγκαλιά
κομμάτια γίνεται σαν πορσελάνη
|
Simádia ap’ ónira me kánun na ksipnó
na psáchno ti in’ alithinó
ti krívete píso apó ti zoí su
se vlépo dípla na kimáse san moró
na káno káti den boró
na spáso pia tin énochi siopí su
Όli léne pos den prépi
na ‘se dípla mu esí
ke pos i agápi su miázi
vivlikí katastrofí
Όli ksérun pu pigenis
ke ti kánis sta krifá
giatí den katalavenis
kommatiázis mia kardiá
giatí prépi teleftea na to mátho;
mi m’ afísis teleftea na to mátho
Simádia apó kuvéntes pu áfises misés
kánun tis níchtes mu frichtés
anarotiéme ti kakó su écho káni
dikeologies gia na vrískese makriá
ke páli i ádia mu agkaliá
kommátia ginete san porseláni
|