Ήσουν μια κούκλα σε βιτρίνα αισθημάτων
Μια ταμπέλα με ονόματα θυμάτων
Κι έγινες τώρα ακρογιαλιά στο καλοκαίρι μου
Στης μοναξιάς τον ουρανό το μόνο αστέρι μου
Κι αν ένα τίποτα για σένα είμαι εγώ
Κι αν με έχεις σπάσει σαν τον κρίκο μιας καδένας
Την προδοσία την αγάπησαν πολλοί
Μα τον προδότη δεν αγάπησε κανένας
Την προδοσία την αγάπησαν πολλοί
Μα τον προδότη δεν αγάπησε κανένας
Ήσουν μια άχρωμη αβέβαιη εικόνα
Κι από μένα τ’ όνειρό σου πήρε χρώμα
Κι αν τον καημό σαν φυλακή ρούχο μου φόρεσες
Να μ’ αρνηθείς χωρίς ντροπή πες μου πώς μπόρεσες
Κι αν ένα τίποτα για σένα είμαι εγώ
Κι αν με έχεις σπάσει σαν τον κρίκο μιας καδένας
Την προδοσία την αγάπησαν πολλοί
Μα τον προδότη δεν αγάπησε κανένας
Την προδοσία την αγάπησαν πολλοί
Μα τον προδότη δεν αγάπησε κανένας
|
Ήsun mia kukla se vitrína esthimáton
Mia tabéla me onómata thimáton
Ki égines tóra akrogialiá sto kalokeri mu
Stis monaksiás ton uranó to móno astéri mu
Ki an éna típota gia séna ime egó
Ki an me échis spási san ton kríko mias kadénas
Tin prodosía tin agápisan polli
Ma ton prodóti den agápise kanénas
Tin prodosía tin agápisan polli
Ma ton prodóti den agápise kanénas
Ήsun mia áchromi avévei ikóna
Ki apó ména t’ óniró su píre chróma
Ki an ton kaimó san filakí rucho mu fóreses
Na m’ arnithis chorís ntropí pes mu pós bóreses
Ki an éna típota gia séna ime egó
Ki an me échis spási san ton kríko mias kadénas
Tin prodosía tin agápisan polli
Ma ton prodóti den agápise kanénas
Tin prodosía tin agápisan polli
Ma ton prodóti den agápise kanénas
|