Τα φώτα σβήνω, στην ψυχή μου
και την κλειδώνω δύο φορές
Εδώ τελειώνει, η αντοχή μου
εδώ τελειώνουν και οι ενοχές.
Μ’ ένα blue jean και γεμάτη καρδιά
παίρνω επιτέλους καινούργιο δρόμο
δεν είμαι εγώ στο ‘χα πει για πολλά
μόνη μου και όλα καλά.
Αυτό που τώρα με λυτρώνει
κάποτε έμοιαζε σκληρό
μα όσο η νύχτα μεγαλώνει
τόσο μου φαίνεται σωστό.
Μ’ ένα blue jean και γεμάτη καρδιά
παίρνω επιτέλους καινούργιο δρόμο
δεν είμαι εγώ στο ’χα πει για πολλά
μόνη μου και όλα καλά.
|
Ta fóta svíno, stin psichí mu
ke tin klidóno dío forés
Edó telióni, i antochí mu
edó teliónun ke i enochés.
M’ éna blue jean ke gemáti kardiá
perno epitélus kenurgio drómo
den ime egó sto ‘cha pi gia pollá
móni mu ke óla kalá.
Aftó pu tóra me litróni
kápote émiaze skliró
ma óso i níchta megalóni
tóso mu fenete sostó.
M’ éna blue jean ke gemáti kardiá
perno epitélus kenurgio drómo
den ime egó sto ’cha pi gia pollá
móni mu ke óla kalá.
|