Καμιά φορά ο δρόμος τελειώνει
εκεί που ξεκινάει ο ουρανός
εκεί που περιμένεις, να μπεις μέσα στο φως
εκεί που παίρνεις φόρα
και πέφτεις μοναχός
Μια βουτιά
απ’ τη γη στον αέρα
Μια βουτιά
απ’ τη νύχτα στο φως
Μια βουτιά
σε μια αλλιώτικη μέρα
εκεί που είσαι αληθινός
Καμιά φορά τα όνειρα πιστεύεις
και μοιάζει τόσο ψεύτικη η ζωή
και κρύβεσαι στη νύχτα
και διώχνεις την αυγή
κι ας ξέρεις πως το τέλος
χαϊδεύει την αρχή
|
Kamiá forá o drómos telióni
eki pu ksekinái o uranós
eki pu periménis, na bis mésa sto fos
eki pu pernis fóra
ke péftis monachós
Mia vutiá
ap’ ti gi ston aéra
Mia vutiá
ap’ ti níchta sto fos
Mia vutiá
se mia alliótiki méra
eki pu ise alithinós
Kamiá forá ta ónira pistevis
ke miázi tóso pseftiki i zoí
ke krívese sti níchta
ke dióchnis tin avgí
ki as kséris pos to télos
chaidevi tin archí
|