|
Άγνωστος κόσμος, πολύχρωμος πόνος γύρω μου
Άνθρωπο ψάχνω μα πάλι σκιές συναντώ
στην άσφαλτο τρέχουν μορφές που ταράζουν τον ύπνο μου
σενάρια τρόμους σκαρώνει η σιωπή στο μυαλό
Βραδιάζει, βραδιάζει
κι εσύ δεν είσαι εδώ
Φοβάμαι, φοβάμαι
δεν έχω που να κρατηθώ
Βραδιάζει, βραδιάζει
κι εσύ δε λες να `ρθεις
αν μ’ αγαπάς μην αργείς
Άγνωστος κόσμος, αμείλικτος πόνος μέσα μου
σχέδια κάνω μα πέφτουν κι αυτά στο κενό
Στιγμές απουσίας ραγίζουν κι απόψε το βλέμμα μου
Αγάπης τραγούδια που πνίγονται μες στον λυγμό
|
Άgnostos kósmos, políchromos pónos giro mu
Άnthropo psáchno ma páli skiés sinantó
stin ásfalto tréchun morfés pu tarázun ton ípno mu
senária trómus skaróni i siopí sto mialó
Oradiázi, vradiázi
ki esí den ise edó
Fováme, fováme
den écho pu na kratithó
Oradiázi, vradiázi
ki esí de les na `rthis
an m’ agapás min argis
Άgnostos kósmos, amiliktos pónos mésa mu
schédia káno ma péftun ki aftá sto kenó
Stigmés apusías ragizun ki apópse to vlémma mu
Agápis tragudia pu pnígonte mes ston ligmó
|
