Βρε μοίρα δεν κουράστηκες, να τυραννάς ακόμα,
ένα ταλαίπωρο κορμί, που το `χεις κάνει πτώμα,
ένα ταλαίπωρο κορμί, που το `χεις κάνει πτώμα,
βρε μοίρα δεν κουράστηκες, να τυραννάς ακόμα.
Έσβησα απ’ τη ζωή, γιατί η μοίρα η σκληρή,
μέρα και νύχτα με κτυπά, αχ δεν αντέχω πια.
Απ’ τα πικρά μου δάκρυα, τα μάτια μου καήκαν,
στην ώριμη κατάντια μου, φίλοι κι εχθροί χαρήκαν,
στην ώριμη κατάντια μου, φίλοι κι εχθροί χαρήκαν,
απ’ τα πικρά μου δάκρυα, τα μάτια μου καήκαν.
Έσβησα απ’ τη ζωή, γιατί η μοίρα η σκληρή,
μέρα και νύχτα με κτυπά, αχ δεν αντέχω πια.
Ποιος άνθρωπος ωσάν και με στα βάσανα κρατάει,
μα ο σκληρός ο πόνος μου, στο τέλος θα με φάει,
μα ο σκληρός ο πόνος μου, στο τέλος θα με φάει,
ποιος άνθρωπος ωσάν και με στα βάσανα κρατάει.
Έσβησα απ’ τη ζωή, γιατί η μοίρα η σκληρή,
μέρα και νύχτα με κτυπά, αχ δεν αντέχω πια.
|
Ore mira den kurástikes, na tirannás akóma,
éna taleporo kormí, pu to `chis káni ptóma,
éna taleporo kormí, pu to `chis káni ptóma,
vre mira den kurástikes, na tirannás akóma.
Έsvisa ap’ ti zoí, giatí i mira i sklirí,
méra ke níchta me ktipá, ach den antécho pia.
Ap’ ta pikrá mu dákria, ta mátia mu kaíkan,
stin órimi katántia mu, fíli ki echthri charíkan,
stin órimi katántia mu, fíli ki echthri charíkan,
ap’ ta pikrá mu dákria, ta mátia mu kaíkan.
Έsvisa ap’ ti zoí, giatí i mira i sklirí,
méra ke níchta me ktipá, ach den antécho pia.
Pios ánthropos osán ke me sta vásana kratái,
ma o sklirós o pónos mu, sto télos tha me fái,
ma o sklirós o pónos mu, sto télos tha me fái,
pios ánthropos osán ke me sta vásana kratái.
Έsvisa ap’ ti zoí, giatí i mira i sklirí,
méra ke níchta me ktipá, ach den antécho pia.
|