Φθινοπώριασε κι άκουσα
το στερνό τ’ αντίο σου
φθινοπώριασε κι έκλεισα
το πικρό βιβλίο σου.
Σε τραγούδησα
σαν μιαν απέραντη αμμουδιά
σαν μια ροδιά
χωρίς κλαδιά.
Σε τραγούδησα
σαν μια μεγάλη ακρογιαλιά
σαν μια φωλιά
χωρίς πουλιά.
Φθινόπώριασε κι έσβησε
το ξανθό σου το αστέρι φθινοπώριασε
κι έγινε βορινό πια τ’ αγέρι.
Σε τραγούδησα
σαν μιαν απέραντη αμμουδιά
σαν μια ροδιά
χωρίς κλαδιά.
Σε τραγούδησα
σαν μια μεγάλη ακρογιαλιά
σαν μια φωλιά
χωρίς πουλιά.
|
Fthinopóriase ki ákusa
to sternó t’ antío su
fthinopóriase ki éklisa
to pikró vivlío su.
Se tragudisa
san mian apéranti ammudiá
san mia rodiá
chorís kladiá.
Se tragudisa
san mia megáli akrogialiá
san mia foliá
chorís puliá.
Fthinópóriase ki ésvise
to ksanthó su to astéri fthinopóriase
ki égine vorinó pia t’ agéri.
Se tragudisa
san mian apéranti ammudiá
san mia rodiá
chorís kladiá.
Se tragudisa
san mia megáli akrogialiá
san mia foliá
chorís puliá.
|