Άντε και μου λες την αλήθεια
μια καινούρια μάλλον συνήθεια
θα στο πω μια κι έξω στα ίσια, έχασες
Άντε και μου λες σ’αγαπάω
το άλλο μάγουλο δε γυρνάω
στο νερό εγώ δεν περπατάω, ξέχασες
Δε δικαιολογείσαι να ξέρεις
εξαιτίας σου υποφέρεις
δυστυχώς θυμάμαι ακόμη
είχες πει “αντίο, συγγνώμη”
Δε δικαιολογείσαι στο είπα
νύχτα ήρθες να φύγεις νύχτα
ήρθε η ώρα απλά και για μένα
να σου πω “αντίο και τέρμα”
Δε δικαιολογείσαι όπως κάνεις κέφι ζήσε
Δε δικαιολογείσαι φύγε πάλι όπως είσαι
Άντε και σου λέω γύρνα πίσω
σε καμένη γη τι να χτίσω
πως αλλιώς να στο εξηγήσω, έχασες
Άντε και τα ράβεις τα ξέφτια
μια αγάπη στα μερεμέτια
στο’χα πει δεν είμαι για τέτοια, ξέχασες
Δε δικαιολογείσαι να ξέρεις
εξαιτίας σου υποφέρεις
δυστυχώς θυμάμαι ακόμη
είχες πει “αντίο, συγγνώμη”
Δε δικαιολογείσαι στο είπα
νύχτα ήρθες να φύγεις νύχτα
ήρθε η ώρα απλά και για μένα
να σου πω “αντίο και τέρμα”
Δε δικαιολογείσαι όπως κάνεις κέφι ζήσε
Δε δικαιολογείσαι φύγε πάλι όπως είσαι
|
Άnte ke mu les tin alíthia
mia kenuria mállon siníthia
tha sto po mia ki ékso sta ísia, échases
Άnte ke mu les s’agapáo
to állo mágulo de girnáo
sto neró egó den perpatáo, kséchases
De dikeologise na kséris
eksetías su ipoféris
distichós thimáme akómi
iches pi “antío, singnómi”
De dikeologise sto ipa
níchta írthes na fígis níchta
írthe i óra aplá ke gia ména
na su po “antío ke térma”
De dikeologise ópos kánis kéfi zíse
De dikeologise fíge páli ópos ise
Άnte ke su léo girna píso
se kaméni gi ti na chtíso
pos alliós na sto eksigíso, échases
Άnte ke ta rávis ta kséftia
mia agápi sta meremétia
sto’cha pi den ime gia tétia, kséchases
De dikeologise na kséris
eksetías su ipoféris
distichós thimáme akómi
iches pi “antío, singnómi”
De dikeologise sto ipa
níchta írthes na fígis níchta
írthe i óra aplá ke gia ména
na su po “antío ke térma”
De dikeologise ópos kánis kéfi zíse
De dikeologise fíge páli ópos ise
|