Πάλι μπροστά σου είμαι μα δε με βλέπεις
και με συγκρίνεις μ’ άλλους, με παραβλέπεις
σ’ αυτή τη σχέση ήταν εχθρός κι ο χρόνος
πες μου πώς γίνεται να νιώθω πάντα μόνος
να νιώθω πάντα μόνος
κλεισμένος να σαι δρόμος
να νιώθω πάντα μόνος
Δε με κατάλαβες έστω για μια φορά
λόγια μου είπες πολλά κι όμως δεν είχες καρδιά
δε με κατάλαβες έστω για μια φορά
με αγαπούσες αλλά ήσουν αλλού τελικά
Όλη η ζωή μου είναι σαν μια βιτρίνα
και τόσους ρόλους παίζεις σαν θεατρίνα
είσαι εδώ ή λείπεις ο ίδιος πόνος
πες μου πώς γίνεται να νιώθω πάντα μόνος
να νιώθω πάντα μόνος
κλεισμένος να σαι δρόμος
να νιώθω πάντα μόνος
Δε με κατάλαβες έστω για μια φορά
λόγια μου είπες πολλά κι όμως δεν είχες καρδιά
δε με κατάλαβες έστω για μια φορά
με αγαπούσες αλλά ήσουν αλλού τελικά
|
Páli brostá su ime ma de me vlépis
ke me sigkrínis m’ állus, me paravlépis
s’ aftí ti schési ítan echthrós ki o chrónos
pes mu pós ginete na niótho pánta mónos
na niótho pánta mónos
klisménos na se drómos
na niótho pánta mónos
De me katálaves ésto gia mia forá
lógia mu ipes pollá ki ómos den iches kardiá
de me katálaves ésto gia mia forá
me agapuses allá ísun allu teliká
Όli i zoí mu ine san mia vitrína
ke tósus rólus pezis san theatrína
ise edó í lipis o ídios pónos
pes mu pós ginete na niótho pánta mónos
na niótho pánta mónos
klisménos na se drómos
na niótho pánta mónos
De me katálaves ésto gia mia forá
lógia mu ipes pollá ki ómos den iches kardiá
de me katálaves ésto gia mia forá
me agapuses allá ísun allu teliká
|