|
Παραδομένη σε ένα φεγγάρι
λύνω τους όρκους και τους δεσμούς
τα βάζω όλα μες στο συρτάρι
κλείνω παλιούς μας λογαριασμούς
Κόκκινο μπρος μου έχει φανάρι
δεν κάνω άλλο συμβιβασμό
Δε με νοιάζει τι θα γίνει πια μ’ εμάς
Δε με νοιάζει κι αν ακόμα μ’ αγαπάς
Δε με νοιάζει όλα τελειώσανε εδώ
δε θέλω να σε ξαναδώ
Δε με νοιάζει που αρχίζω πάλι απ’ την αρχή
δε με νοιάζει αν θα ξυπνήσω μοναχή
δε με νοιάζει σου το ’χα πει κάποια φορά
πως θα σου πω γεια και χαρά
Μες στη ζωή μου ήσουν παγίδα
τα σκουριασμένα χάδια κρατώ
κι ούτε σε ξέρω ούτε σε είδα
ούτε μαζί σου πια συζητώ
Για μένα ήσουν λάθος σελίδα
που τώρα σκίζω και την πετώ
Δε με νοιάζει τι θα γίνει πια μ’ εμάς
Δε με νοιάζει κι αν ακόμα μ’ αγαπάς
Δε με νοιάζει όλα τελειώσανε εδώ
δε θέλω να σε ξαναδώ
Δε με νοιάζει που αρχίζω πάλι απ’ την αρχή
δε με νοιάζει αν θα ξυπνήσω μοναχή
δε με νοιάζει σου το ’χα πει κάποια φορά
πως θα σου πω γεια και χαρά
Σαν τον άνεμο σε σβήνω
τώρα φεύγω και σ’ αφήνω
και με χίλια προσπερνώ
πίσω πια δε γυρνώ
|
Paradoméni se éna fengári
líno tus órkus ke tus desmus
ta vázo óla mes sto sirtári
klino palius mas logariasmus
Kókkino bros mu échi fanári
den káno állo simvivasmó
De me niázi ti tha gini pia m’ emás
De me niázi ki an akóma m’ agapás
De me niázi óla teliósane edó
de thélo na se ksanadó
De me niázi pu archízo páli ap’ tin archí
de me niázi an tha ksipníso monachí
de me niázi su to ’cha pi kápia forá
pos tha su po gia ke chará
Mes sti zoí mu ísun pagida
ta skuriasména chádia krató
ki ute se kséro ute se ida
ute mazí su pia sizitó
Gia ména ísun láthos selída
pu tóra skízo ke tin petó
De me niázi ti tha gini pia m’ emás
De me niázi ki an akóma m’ agapás
De me niázi óla teliósane edó
de thélo na se ksanadó
De me niázi pu archízo páli ap’ tin archí
de me niázi an tha ksipníso monachí
de me niázi su to ’cha pi kápia forá
pos tha su po gia ke chará
San ton ánemo se svíno
tóra fevgo ke s’ afíno
ke me chília prospernó
píso pia de girnó
|
